Empatyczny kontakt

Empatia, to nic innego jak nawiązanie połączenia z tym, co żywe w człowieku - z jego emocjami i potrzebami. Możemy dać empatię sobie lub innym, tłumacząc myśli, interpretacje, diagnozy i osądy na język serca czyli emocji i potrzeb. Każdy konflikt czy nieporozumienie może bardzo szybko doczekać się rozwiązania podczas empatycznego kontaktu. Obecność, uważność i bycie przy drugim człowieku, to za mało, by mówić o empatii, ma ona miejsce dopiero wtedy, gdy komunikujemy się z tym, co żywe. Nie ma tu przestrzeni na nasze rady, szukanie rozwiązań, diagnozy, bagatelizowanie, czy pozorne rozumienie. Nie ma tu miejsca na nasze myśli i kontakt na poziomie intelektu, jest tylko dawanie i branie z serca. Jechałam z moją dziesięcioletnią córką do szkoły samochodem, gdy zatrzymałyśmy się na światłach powiedziała, że jest jej ciężko, bo jeszcze nie wie, której koleżance da naszyjnik z połową serduszka. Spojrzałam w lusterko i zapytałam „Czujesz smutek, bo chcesz mieć pewność, że podejmiesz właściwą decyzję?” A ona odpowiedziała, „Tak, to takie trudne, bo nie wiem, kogo wygrać.” Zapytałam ponownie „Czy czujesz się przytłoczona, bo chcesz podjąć dziś decyzję?”. Moja córka odpowiedziała „tak” i już nic więcej nie powiedziała, ale napięcie nagle zniknęło z jej twarzy, dalej jechałyśmy w milczeniu i to był dla mnie konkretny dowód, że połączyła nas więź empatyczna. Przez te kilkadziesiąt sekund nawiązałam kontakt z emocjami i potrzebami mojej córki ukrytymi w jej słowach. Ofiarowałam jej czas i przestrzeń, a ona wyraziła siebie i nabrała pewności, że została zrozumiana. Ja również poczułam lekkość, bo jeszcze przez kilka minut moje myśli nie wykraczały poza rozumienie jest emocji i potrzeb.